Bir neçə il öncə “Sisli dağların Röyası” adlı bir sənədli filim yayımlandı. Və bu filim izləyicilər tərəfindən olduqca maraqla qarşılandı, düşüncələrdə silinməz izlər buraxdı. Hətta, sözügedən filim festivalda mükafata layiq görüldü. Filmin qəhrəmanı isə ucqar dağ kəndində çalışan zərif, gənc və “gəlmə müəllimə” idi.
“Kanal32” çoxdandır gözə dəyməyən həmin qəhrəman müəlliməni axtramaq,onun hazırda nə işlə məşğul olduğunu öyrənmək qərarına gəldi. Əməkdaşımız “Sisli dağların Röyası” ilə Bakı şəhərində görüşüb və müsahibə alıb.
Azbelediyye.az “Kanal32” -a istinadla həmin müsahibəni təqdim edir:
-Salam Röya xanım. Öncə dəyərli vaxtınızdan ayıraraq müsahibə verdiyiniz üçün sizə “Kanal32” adından təşəkkür edirik.
-Öncə sizi bir qədər yaxından tanıyaq:Röya Orucova kimdir?
-Mən 1989-cu il avgustun 1-də Kürdəmir rayonu Murtulu kəndində dogulmuşam. Bu kənd rayon mərkəzinə yaxın bir kənddir. Ailədə 6 nəfər olmuşuq. 4 qız, ata və ana. Qardaşım yoxdur. Atam mebel ustası, anam isə evdar xanımdır. Bacılarım da ali təhsillidir. Hər 3-ü də ailəlidir.Məktəb illərində çox oxuyan, çox çalışqan idim. Hər zaman deyirdim ki, mən ali təhsil alacam. Ali təhsil almağımda anamın rolu çox olub, o bizi həmişə həvəsləndirirdi. Heç vaxt “get dərslərini oxu” sözlərini esitməmişəm çünki bütün günü kitab oxuyardım. 2007-ci ildə Murtulu rayon kənd orta məktəbini bitirdikdən sonra birinci ili kəsildim. Yüksək bal toplamağıma baxmayaraq ali məktəbə qəbul ola bilmədim. O ilər indiki kimi deyildi. İndi bala baxıb ixtisas yazmaq olur. Onda isə ixtisas əvvəlcədən yazılırdı. Sonra yenidən hazırlaşıb Bakı Avrasiya Universitetinin İngilis dili fakültəsinə qəbul oldum. Tələbəlik illərim həm maraqlı, həm də çətin olub, maddi baxımdan. 2012-ci ildə Universiteti bitirdim.
-İlk əmək faliyyəti və dərs dediyiniz məktəb?
-Ali məktəbi bitirdikdən sonra qaldığım rayona ailəmin yanına qayıtdım. Başladım özüm evdə hazırlaşmağa. Həm evdə hazırlıq keçirdim şagirdlərə, həm də özüm də işə qəbula hazırlaşırdım. Əlimdə dərs vəsaitləri yox idi. Telefon vasitəsi ilə öyrənirdim. Telefonum da çox köhnə və sınıq idi. Amma ona baxmayaraq gecəmi günüzümə qataraq çox oxudum. Qarşıma məqsəd qoymuşdum işə öz savadım ilə qəbul olacam. Və nəhayət qəbul oldum. O sevinc hissi əvəzedilməzdir. Təyinatım Şamaxı rayonu Sisi kəndi oldu. Atam əvvəl narazı idi. Deyirdi ucqar rayonlarda qalmaq çətindir. Dövlətimiz gənc kadrlar üçün gözəl fürsət yaratmışdı. Ucqar rayonlarda işləyənlər üçün əlavə maddi yardım verilirdi. Ancaq məni maddiyyat və yaşam çətinliyi qorxutmurdu əsas məqsədim bir pedaqoq olaraq şagirdlərimə elm öyrətmək və işimi sevərək həyata keçirtmək idi. Nəhayət tədris ili başlayanda mən Şamaxı rayon Sis kəndinə yollandım. Sis kəndi rayon mərkəzindən 22 km uzaqlıqda, meşə ətrafında yerləşən kiçik bir kəntdir. Bilirdim ki, ucqar bir kənd şərait yox, çətinlikləri gözə alaraq Şamaxı rayonu Sis kəndi Gülbəndiyar İsayev adına tam orta məktəbində işə başladım. İlk vaxtlar uyğunlaşmaq çətin idişKənddə qaz yox, bəzən işıq da olmurdu, məktəb soyuq. Ev və məktəb, ümumiyyətlə, o kənddə isitmə yalnız odun sobaları vasitəsi ilə aparılırdı . Yayı gözəl və mənzərəli olsa da, qışı çox sərt və çətin olurdu. Qar yağırdı, günlərlə yollar buz bağlayırdı. Nəqliyyat yox, məktəbə piyada gedib gəlirdim. Nəqliyyat yalnız səhər saatları olurdu, bəzən heç olmurdu. Kənddə bir evdə kirayədə qalırdım. Qaldığım evlə məktəbin arası təxmini 1 km olardı. Evdə tək deyildim, mənnən başqa ev sahibləri də var idi. Onlar mənə çox doğma oldular. Kənd məktəbində ilk ingilis dilini tədris edən mən oldum. Məktəbdə heç vaxt ingilis-dili tədris edən olmamışdı. Həm şagirdlər, həm də kən sakinləri çox sevincli və maraqlı idilər. Məktəbin direktoru Əlihöküm Fətəliyev və müəllim kollektivi çox mehriban idilər.Mənə qarşı ayrıca qayğı göstərirdilər. Beləcə, mən sevgi ilə yanaşdığım peşəmə özümü həsr etdim və bir də baxdım ki, artıq 3 ildir buradayam və vaxtın necə gəlib getdiyini bilmədim. 2017-ci ildə ailə qurdum və çox sevdiyim bu məktəbdən və kənddən ayrılaraq Bakı şəhərinə köçdüm
–Ümumiyyətlə. pedaqoq olmaq necə bir hisdir? Və niyə məhz İngilis dili?
-Müəllim olmaq, pedaqoq olmaq həm çətin, məsuliyyətli və bir o gədər də çox maraqlı peşədir. Şagirdlərin inkişafını görmək çox sevindiricidir. Onların uğurunu görmək, həqiqətən insanı xoşbəxt edir. Əlbətdə ki bəzən çətinliklər də olur. Amma onların yüksək balla qəbulunu gördükcə çətinlikləri unudursan. Pedaqoq olmaq sadəcə dərs vermək deyil, həm də şagirdlərin həyatında böyük bir uğura gedən yolda onlara kömək etməkdir.
–Əldə etdiyiniz uğurlar və qazandığınız təcrübə?
-İlk uğurum ali məktəbə qəbul olmağım, daha sonra 2014-cü ildə işə qəbul olmağım olub. Bildiyiniz kimi ucqar rayonlara və kəndlərə qadın müəllimlərin təyinatla getməsi çox nadir olurdu. Kişi müəllimlərə nəzərən qadın müəllimlər üçün çox çətin olur. Ucqar rayonda işlədiyim üçün diqqət cəlb etmişdim. Müxtəlif saytlarda və informasiya portallarında haqqımda maarifləndirici məqalələr və yazılar dərc olunaraq yayımlandı. Bunlardan ən böyük iş hesab elədiyim isə o zamanlar Yevlax şəhərində fəaliyyət göstərən “EL” televiziya şirkətinin əməkdaşı Aqil Əhmədov tərəfindən haqqımda çəkilən sənədli film oldu. Film iki il müddətində ərsəyə gəldi. Filmdə həm qış fəslində qar yağan zaman yaranan çətinliklər göstərildi, həm də yaz aylarında gözəllikləri ekranlara yansıdıldı. 22 dəqiqəlik bu ekran işi tək tamaşaçı auditoriyasının, yox eyni zamanda Elm və Təhsil nazirliyinin də marağına səbəb oldu və müsbət qarşılandı. Filmin əsas məqsədi təyinatla ucqar kənd məktəblərinə getmək istəməyən müəllimlərin maariflənməsinə yönəlmişdir və həmin illərdə artıq təyinatları qəbul edən müəllimlərin sayı artmışdır. Rejissoru Aqil Əhmədov olan filmin özü kimi də maraqlı adı vardı-“Sisli Dağların Röyası”. Həm kəndin adı,həm mənim adım və ümumi dağlarla əhatələnmiş əsrarəngiz yaşayış məskəni. Bu üç nüansı birləşdirərək maraqlı ad ərsəyə gətirdilər. Film həm region kanallarında, həm də peyk vasitəsi ilə yayımlanan paytaxt kanallarında ekranlara -tamaşaçıların qarşısına çıxdı. Bundan başqa Ailə Qadın və Uşaq Problemləri Üzrə Dövlət Komitəsinin təşkil etdiyi “Azərbaycan ailəsi” film festivalında Elm və Təhsil Nazirliyi tərəfindən nazir müavini Firudin Qurbanovun təqdimatında xüsusi mükafata layiq görüldü. Yeri gəlmişkən, bu filmi ərsəyə gətirənlərə-EL TV-nin rəhbərliyinə və yaradıcı heyətə öz təşəkkürümü bildirirəm.
–Hazırda çalışırsınızmı?
-Hazırda repetitorluq ilə məşğulam. Onlayn və fərdi formada dərs tədris edirəm. Məktəbdə pedaqoq kimi fəaliyyət göstərməməyimin səbəbi isə övladlarımın azyaşlı olmasıdır. Onları evdə tək qoyaraq evi tərk edə bilmirəm bu səbəbdən hələki evdə tədrisimi həyata keçirdirəm. İllər keçdikcə və tədris etdikcə dahada özümü şagirdlərlə bərabər təkmilləşdirmiş oluram. İşdən ayrıldım və ailə qurdum deyə yenədə peşəmdən əl çəkmədim. Dil elə bir şeydir ki, işlətmədikcə unudursan və zəyifləyirsən. Mən isə bunu etmədim dayanmadan üzərimdə işlədim və bu gün tədris etdiyim şagirdlər imtahanlarda ingilis-dilindən yüksək nəticə toplayanda çox sevinirəm. Mən hər zaman şagirdlərimin sevimli müəlliməsiyəm.
–Ailə vəziyyətiniz iş fəaliyyətinizə nə dərəcədə təsir etdi?
-Ailəliyəm. 2 övladım var. Ailə həyatı qurduğum üçün o kəndə qayıda bilmədim. Məsafə baxımındanda uyğun deyil. Ona gorə işimdən ayrılmalı oldum.
-Gələcək planlarınız nədir?
-Gələcək üçün planlarım çoxdur. İlk öncə yenidən məktəbdə tədris üçün yaşadığım əraziyə yaxın məktəblərdən birini seçmək istəyirəm. Artıq o cavan və subay Röya yoxdur, ailəli və iki övlad anası Röya var. Bu səbəblərə görə yaşadığım ərazidən kənara çıxa bilmərəm. O tükənməz enerji və həvəslə çalışmaq, axarışlarda olmaq gənc yaşlarda daha çox olur insanda.
—Röya müəllimə, sizə bir daha bu səmimi söhbətiniz və maraqlı fikirləriniz üçün təşəkkür edirəm!
-Cox sagolun, mən sizə minnətdaram. Yaxşı ki, bu maraqlı anları birlikdə bir daha xatırladıq. Bir anlıq o illərə geri qayıtdım. Həm duyğulandım, həm də o xatirələri danışarkən yenidən yaşadım. Bu geniş və maraqlı müsahibəyə görə sizlərə öz təşəkkürümü bildirirəm.
“Sisli Dağların Röyası” filmini aşağıdakı linkə daxil olaraq izləyə bilərsiniz:
Bünyad Şirinli
Kanal32.az